divinum

divinum
dīvīnus, a, um, adj. [divus], of or belonging to a deity, divine (class. and very freq.).
I.
Prop.:

divinae Matris imago,

Lucr. 2, 609:

numen,

id. 1, 154; 4, 1233; Cic. N. D. 1, 9, 22; id. Mil. 30 fin. al.:

stirps,

Verg. A. 5, 711; Ov. M. 2, 633; cf.

semen,

id. ib. 1, 78;

and, origo,

Liv. 1, 15:

Pergamum divina moenitum manu,

Plaut. Bacch. 4, 9, 2; cf.:

non sine ope divina bellum gerere,

Caes. B. G. 2, 31, 2; and:

quasi divino consilio,

Cic. Fam. 13, 4 fin.:

stellae divinis animatae mentibus,

Cic. Rep. 6, 15:

divina studia colere,

id. ib. 6, 18:

animos hominum esse divinos, i. e.,

of divine origin, id. Lael. 4, 13; cf.: hoc divinum animal (homo, shortly before: quasi mortalem deum), id. [p. 603] Fin. 2, 13, 40:

aliquis instinctus inflatusque,

id. Div. 1, 6 fin.; cf.:

causa divinior,

id. Fin. 5, 11, 33 et saep.:

condimenta,

enjoyed by the gods, divine, Plaut. Ps. 3, 2, 37:

odor (Veneris),

Verg. A. 1, 403; cf.

decoris,

id. ib. 5, 647:

ars Palladis,

id. ib. 2, 15 et saep.:

divinissima dona, i. e.,

most worthy of a deity, Cic. Leg. 2, 18: re divina facta, i. e., religious exercise, divine worship, sacrifice, etc., Plaut. Am. 3, 3, 13;

in this sense res divina is very freq.,

id. Epid. 2, 3, 11; 3, 3, 34 et saep.; Ter. Eun. 3, 3, 7; id. Hec. 1, 2, 109; Cic. N. D. 3, 18, 47; id. Div. 2, 10; Nep. Hann. 2, 4; Plin. 18, 2, 2, § 7; Suet. Tib. 44 et saep.; less freq. in the plur. divinae res, Plaut. Mil. 3, 1, 81; Cic. Verr. 2, 4, 8; id. Div. 2, 10; Liv. 23, 11.—In plur. also in gen. for religious affairs, Caes. B. G. 6, 13, 4; 6, 21, 1; Cic. Div. 1, 4 fin. —Also verba, a form of prayer, Cato R. R. 14, 3:

religiones (opp. fides humana),

Liv. 9, 9; cf. id. 34, 31.—
B.
Freq. connected with humanus as a stronger designation for all things, things of every kind, etc. (cf.: di hominesque under deus, I. B. fin. ):

dedunt se, divina humanaque omnia,

Plaut. Am. 1, 1, 102; cf. id. Trin. 2, 4, 78; Liv. 9, 14; Suet. Caes. 84:

res,

Cic. Lael. 6:

jura,

id. Rosc. Am. 23 fin.; Caes. B. C. 1, 6 fin.:

scelera,

Liv. 3, 19; cf. id. 29, 18 fin.:

spes,

id. 10, 40 et saep. But in the explanation of philosophia by scientia divinarum humanarumque rerum, the term divinae res denotes nature, physics, as distinguished from humanae res, i. e. morals, Cic. Tusc. 5, 3, 7; 4, 26, 57; id. Off. 1, 43, 153; 2, 2, 5; id. Fin. 2, 12, 37; Sen. Ep. 88; 90; Quint. 12, 2, 8; 20 al.; cf. Cic. Or. 34; Quint. 10, 1, 35.—So too in jurid. lang., divinae res signifies natural laws, in opp. to humanae res, positive laws, Cic. Sest. 42, 91; Just. Inst. 1, 1; Dig. 1, 1, 10.— dīvīnum, i, n.,
1.
The deity, to theion:

divina si faverint,

God willing, Pall. 1, 1, 2; Juv. 15, 144; Amm. 23, 6; id. 22, 16 fin.
2.
The divine, that which comes from God, nihil est divino divinius, Sen. Ep. 66, 11.—
3.
That which is under the sanction of a god; hence: quicquam divini credere alicui; or simply: divini alicui credere, to believe one upon oath (ante-class.):

numquam edepol tu mihi divini quicquam creduis, in, etc.,

Plaut. Am. 2, 2, 40:

quid ei divini aut humani aequum est credere?

id. Poen. 2, 1, 20:

nam mihi divini numquam quisquam creduat, ni, etc.,

id. Bacch. 3, 3, 99; id. As. 5, 2, 4.
II.
Transf.
A.
Divinely inspired, prophetic:

aliquid praesagiens atque divinum,

Cic. Div. 1, 38:

animus appropinquante morte multo est divinior, etc.,

id. ib. 1, 30, 63; cf. id. ib. 1, 28 fin.:

cum ille potius divinus fuerit,

Nep. Att. 9, 1:

divinarum sagacem flammarum,

Sil. 3, 344:

divini quicquam,

Plaut. Am. 2, 2, 40; cf. id. Bacch. 3, 4, 5;

also joined to humani,

id. As. 5, 2, 4; id. Poen. 2, 20.— Poet. of poets:

vates,

Hor. A. P. 400; cf.:

divini pectoris carmina,

Lucr. 1, 731.—With gen.:

divina futuri Sententia,

Hor. A. P. 218:

avis imbrium imminentium,

id. C. 3, 27, 10.— Subst.: dīvīnus, i, m., a soothsayer, prophet = vates, Cic. Div. 1, 58; 2, 3; id. Fat. 8; Liv. 1, 36; Hor. S. 1, 6, 114; Vulg. Deut. 18, 11 al.—In the fem.: dīvīna, ae, a prophetess, Petr. 7, 2.—
B.
Like caelestis (but far more freq. in prose), godlike, superhuman, admirable, excellent:

ex maxime raro genere hominum et paene divino,

Cic. Lael. 18:

ingenio esse divino,

id. Rep. 2, 2:

magni cujusdam civis et divini viri,

id. ib. 1, 29; cf.:

caelestes divinaeque legiones,

id. Phil. 5, 11:

senatus in supplicatione deneganda,

id. Q. Fr. 2, 8:

homo in dicendo,

id. de Or. 1, 10, 40: homo, Crispus ap. Quint. 8, 5, 17:

orator,

Quint. 4, 3, 13 et saep.:

incredibilis quaedam et divina virtus,

Cic. Rep. 3, 3:

fides,

id. Mil. 33 fin.:

admurmuratio senatus,

id. Verr. 2, 5, 16:

memoria,

id. Ac. 2, 1, 2:

eloquentia M. Tullii,

Quint. 2, 16, 7:

facultas eloquendi,

id. 10, 1, 81:

ille nitor loquendi,

id. ib. 83:

illa ironia,

id. ib. 4, 1, 70:

haec in te, Sulpici, divina sunt,

Cic. de Or. 1, 29 et saep.—In the comp.:

ratione nihil est in homine divinius,

Cic. Fin. 5, 13 fin.; id. Par. 1, 3, 14. Under the empire an epithet often bestowed on the emperors:

domus,

Phaedr. 5, 8, 38:

princeps,

Nazar. Pan. Const. Aug. 35, 3; cf. Inscr. Orell. 277; 339:

indulgentia,

Dig. 1, 4, 3 et saep.— Adv.: dīvīne.
1.
(Acc. to I.) In a godlike manner, through godlike power:

nunc tu divine fac huc assis Sosia,

Plaut. Am. 3, 3, 21.—
2.
(Acc. to II.)
a.
By divine inspiration, prophetically:

plura divine praesensa et praedicta reperiri,

Cic. Div. 1, 55; id. Att. 10, 4; and in the comp., id. Rep. 2, 5 Mos. —
b.
In a godlike, superhuman, admirable manner, divinely:

divine Plato escam malorum appellat voluptatem,

Cic. de Sen. 13, 44; Quint. 1, 6, 18; 11, 1, 62.— Sup. does not occur.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • Divinum illud munus — (lat.: Jenes göttliche Amt) ist eine Enzyklika von Papst Leo XIII., sie datiert vom 9. Mai 1897. In dieser Enzyklika befasst sich der Papst mit der „Wertschätzung des Heiligen Geistes und seiner Gaben“. Inhaltsverzeichnis 1 Zur Vorgeschichte 2… …   Deutsch Wikipedia

  • Divinum Illud Munus — Pope Leo XIII Coat of arms Divinum Illud Munus (English title: On the Holy Spirit) is an encyclical issued by Pope Leo XIII on May 15, 1897.[1] The encyclical has seven parts: Apostolic Benediction Summary of Leo XIII s two principle aims of his …   Wikipedia

  • Ius divinum — Als göttliches Recht (lat.: ius divinum) werden Rechtsnormen bezeichnet, die nach Ansicht der eine Rechtsordnung beherrschenden Religion auf Rechtssetzungen Gottes oder einer göttlichen Instanz zurückführbar sind (etwa auf die Zehn Gebote) und… …   Deutsch Wikipedia

  • Illud Divinum Insanus — Álbum de estudio de Morbid Angel Publicación 7 de junio de 2011 Grabación 2010 2011 Género(s) Death metal, industrial Dura …   Wikipedia Español

  • Jus divīnum — (lat.), göttliches Recht, ein der katholischen Kirchenlehre ausschließlich eigentümlicher Begriff; Erkenntnisquellen sind die Heilige Schrift und Tradition; kraft seines Ursprungs ist es unveränderlich. Auf J. führt die katholische Kirche ihre… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Officĭum divīnum — oder canonĭcum, in der kath. Kirche der älteste und gewöhnlichste Name für das tägliche Breviergebet, insofern es mit der täglichen Messe (daher auch Officium Missae) ein Ganzes bildet und somit als Hauptbestandteil des öffentlichen Kultus den… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • jus divinum — Divine law. Short Dictionary of (mostly American) Legal Terms and Abbreviations …   Law dictionary

  • quid divínum — (Expresión latina.) ► locución adverbial Según la inspiración del genio. * * * quid divínum. (Loc. lat.; literalmente, algo divino ). m. Inspiración propia del genio …   Enciclopedia Universal

  • Officium divinum — Of|fi|ci|um di|vi|num [ di vi:...] das; <aus lat. officium divinum »Gottesdienst«> svw. ↑Offizium …   Das große Fremdwörterbuch

  • quid divínum — (Loc. lat.); literalmente, algo divino ). m. Inspiración propia del genio …   Diccionario de la lengua española

  • jus divinum — /yoohs di wee noom/; Eng. /jus di vuy neuhm/, Latin. divine law. * * * jus divinum /di vīˈnəm, di wēˈnŭm or vēˈ/ noun Divine right • • • Main Entry: ↑jus …   Useful english dictionary

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”